MACRO + MAKRO ( 3 )

กลับมาอีกครั้งหลังจากที่ทำงานไปหนึ่งสัปดาห์การทำงานเริ่มต้นจากรวบรวมสิ่งที่มีและสิ่งที่ผ่านมาในหนึ่งเทอมผมได้รวบรวมงานทุกอย่างที่มีและได้ทำมาโดยคิดว่าเราสามารถนำข้อมูลมาออกแบบให้มันดูน่าสนใจได้โดยเริ่มจากการนำแนวความคิดที่ เมื่อเรานำ ข้อมูลที่มีอยู่มากมายมาบีบอัดรวมกันทำให้มันเล็กลงและสามารถบอกข้อมูลที่จำเป็นซึ่งผ่านการออกแบบมันก็จะเป็น การนำ makro มาที่มีมากๆรวมกันแล้วมันจะได้ออกมาในรูปแบบ marco ก็จะคล้ายๆกับการออกแบบอัตลักษณ์ แต่มันไม่ได้มีแค่รูปเพียงอย่างเดียวแต่จะบอกถึงขั้นตอนการทำงานมาด้วยแต่เมื่อมาสรุปกับอาจารย์แล้วมันออกไปทาง portforio รู้สึกได้เมื่อตอนอาจารย์และเพื่อนทักก็
เออจริงว่ะ แต่ในเมื่อมันมีอะไรมากมายขนาดนี้ก็น่าสนใจดีที่จะลองทำงาน ก็มีของเยอะอยู่แล้วน่าจะลองดูคิดให้ดี
ดูอีกทีมันก็มีอะไรน่ะ แต่ไอ้กระผมก็เป็นพวกคิดมาก( มาย ) แบบไม่จบไม่สิ้น หยิบอันโน้นอันนี้มาได้ก็เอามากองรวมกันจนมันใหญ่มากๆ หยิบจับประเด็นไม่ได้ซักทีเอาเป็นว่าต้องลองทำกันต่อไปแต่นี้จะสิ้นเทอมแล้ว ความหวังริบหรี่แต่ต้องตัดสินใจเอาไงก็เอากันฟะ ลองอีกซักตั้งเพราะไม่มีอะไรให้เสีย มีแต่จะได้สิ่งใหม่เท่านั้นสงครามเริ่มอีกครั้งต้องสู้รบกับตัวเองอีกรอบ ...............................

MACRO + MAKRO ( 2 )

ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์กับใบเสร็จ
........ ........ .... เหมือนมีแต่ลมผ่านไปผ่านมาจับต้องไม่ได้เลย ไปพูดคุยกับคนโน้นที....คนนี้ทีก็ว่า พี่คิดดีอยู่แล้ว ลองดูดิพี่แต่ผมว่าต้องลองถามอาจารย์ว่ะ แต่เอายังไงก็ต้องลองดูก่อน สรุปสุดท้าย..ที่ว่าใบเสร็จมันเป็นสิ่งที่บอกทุกอย่างเอาไว้ ณ.ที่เดียวกันและมันมีบริบทส่วนตัวของมัน ผมจึงหันกลับไปหาเรื่องราวที่น่าจะนำมาเล่นกับตัวมัน เลยคิดว่าเมื่อเราเรียนและทำงานในสายอาชีพงานออกแบบที่ไม่สามารถระบุได้ว่าเราทำอะไรไปบ้างที่มันสวยๆนะ เราต้องใช้อะไรกว่าจะคิดได้ ต้องมีข้อมูล ต้องเสียเวลาหาโน้นนี่ ต้องเดินทางไปสำรวจค้นคว้า และต้องมานั่งทำให้ดูสวยงามและไม่ละทิ้งประเด็นด้วย ในที่สุดคิดว่าเราน่าจะออกแบบ รูปแบบใบประมวลผล“ ใบเสร็จ ”ในการทำงานในสายการออกแบบนี้เพื่อจะได้นำไปคิดหรือบอกกล่าวกับลูกค้าได้ในตอนสรุปงาน( คิดเงิน) ที่ทุกวันนี้ในวงการยังคงประสบปัญหากันอยู่ โดยได้แนวความคิดมาจากงาน “เมาธ์มัน มันนี่ “ ก็ได้ลองทำแบบคราวๆไปให้อาจารย์ดู เอาลองดูอีกครั้ง!! แต่หลังจากการเสนองานอีกครั้งกับอาจารย์.......โอ้ อะไรกันนี่มันดูยิ่งใหญ่อะไรเช่นนี้เมื่อได้ฟังการ comment รู้สึกว่าเราเป็น marco ของโลกใบเล็กๆนี้ สิ่งที่เราทำไปมันเป็นระนาบแบนๆ เหมือนที่คนสมัยก่อนคิดว่าโลกนี้แบนเลยที่เดียว การที่เราทำไปนั้นไม่ได้คำนึงถึงเรื่องอื่นๆอีกที่มันมี ไม่ใช่แค่มาบอกตัวเลขว่าทำไปเป็นค่าเท่าไรมีหน่วยอะไร แต่ในนั้นมันยังมีสิ่งอื่นๆอีกมากมายไม่ว่าคุณจะไปพบใคร เก็บอะไรมาได้บ้าง รูปแบบของมันเป็นยังไง อยู่ที่ไหน ฯลฯ ลองกลับไปดูซิว่าที่ทำงานผ่านมานะไปเจออะไรมาบ้างแล้วมันควรจะออกแบบกับมันยังกับไอ้ข้อมูลหรือสิ่งที่เรามี โอ้โห..... หัวแตก

MACRO + MAKRO

ผมไม่ได้อัพเดท blog มานานพอสมควรตั้งแต่เริ่มครึ่งหลังมารู้สึกผิดเหมือนกันแต่ก็ผ่านมาแล้วเรามาลองดูว่าได้อะไรในครึ่งนี้บ้างผมเริ่มจากการละทิ้งของเก่าไปก่อนเพราะเราได้หัวข้อมาใหม่ว่า marco & makro เป็นโจทย์ที่กว้างใหญ่มหาศาลดุจดังจักรวาลยันไปถึงละอองฝุ่น คิดแล้วก็อาจหัวแตกได้แต่เมื่อเข้าไปอยู่ตรงกลางระหว่างมันก็รู้สึกได้ว่าเราสามารถหยิบจับอะไรก็ได้มาทำงาน แต่ก็ได้ลองถามตัวเองในใจว่าอันใช่หรือเปล่าว่ะเจอโน้นนี้ก็ลองเอามาสวมดูกับ marco & makro ว่ามันน่าสนใจไหม จนในที่สุดของเวลา เราก็ได้พบกับ “ยานแม่ ” เข้าให้แต่จริงๆพบอยู่ทุกวันอยู่แล้ว มันคือ........ ใบเสร็จรับเงิน?? มันมีรูปแบบที่ว่า “ มันเป็นสิ่งเล็กที่ระบุข้อมูลทุกอย่างที่เรากระทำลงไป ” ไม่ว่าจะ ที่ไหน,เมื่อไร,กี่ชิ้น,อะไรบ้าง,ซื้อกับใคร,เครื่องที่เท่าไรและอีกมากมายถ้ามันต้องการจะใส่ลงไปในกระดาษแผ่นเล็กๆ บางๆ ที่ไม่มีใครสนใจ ทั้งหมดนี้ทำห้ผมคิดได้ว่า มันเป็นสิ่งเล็กที่รวมทุกอย่างไว้และมันก็อยู่ในกระดาษแผ่นบางๆขนาดกระทัดรัดที่ไม่มีใครสนใจเป็นการนำ “marco” มารวมกันจนเหมือนจะเป็น “ makro” แต่เมื่อสรุปความออกมาเป็นรูปแบบแล้วมันกลับออกมาเป็น “marco”
โอว้.......... คิดไปสับสนไปไม่รู้จะทำอะไรกับมันดีก็เอามาให้อาจารย์ดู ก็ได้อะไรมาคิดต่อแต่เริ่มมึนเล็กน้อย ในใจก็เอาว่ะได้ของดีมาแล้วต้องลองดู!!!

ทดลอง ลองทด 2

หลังจากที่ได้ทดลองแยกส่วนกับ form เดิมและในส่วน ที่ได้มาใหม่นั้นผมก็ยังทำอะไรกับมันไม่ได้มากนักแต่ก็ได้ลองทำไปเรื่อยๆจนได้ my map ชุดใหม่ของงานนี้มาอีกครั้งหนึ่งนี้อาจจะเป็นกุญแจหลักของงานครั้งนี้ก็ได้และก็ต้องตามหาเรื่องราว( content ) กันต่อไปอีก.....???

ทดลอง ลองทด

จบจากเรื่องหลักการผมก็มาทดลองกับไอ้ Folder ที่ยังคงต้องถอดรหัสกับมันแล้วก็ได้ทดลองทำโน้นนี่ ก็ได้ใจความสำคัญมาประการหนึ่งคือเมื่อเรามองในรูปลักษณ์ของ folder เราจะเห็นแค่ 2 มิติแต่ถ้าเรามองมันใหม่ก็จะได้เห็นว่ามันเป็นการทับซ้อนของสิ่งที่เราเก็บไว้โดยการแยกหัวเรื่อง เป็นไปในรูปลักษณ์ 3 มิติ พอเอามาเรียงกันบนพื้นที่หนึ่งแล้วจะได้รูปแบบที่น่าสนใจที่เดียวและผมได้ลองนำสิ่งหนึ่งที่สนใจมาทดลองเพราะคิดว่าเมื่อเรานำสิ่งของมาลองแยกส่วนดูแล้วก็จะพบว่าถ่ายในของมันยังมีส่วนอื่นๆอีกนะที่มาทำงานร่วมกันในที่เดียวกันจึงจะสามารถทำงานได้ เอาแล้วครั้งนีล่ะน่าจะได้ทำเป็นงานซักที สรุปเมื่อได้เสนองานไปครั้งนี้เป็นการพัฒนาทางด้าน form ที่น่าสนใจแต่ยังต้องหาเรื่องราว( content ) และทีเหมาะสมมาทำงานร่วมกันจึงจะเป็นงานที่สมบรูณ์ได้ เอาลองคิดต่อดู